دانشکده تغذیه و علوم غذایی
تغذیه در کودکان مبتلا به یبوست
چکیده
این نوشتار به بررسی پدیدهی یبوست در کودکان و دگرگونیهای حاصل از آن میپردازد. یبوست، که بهصورت دشواری در دفع یا کاهش دفعات دفع مدفوع تعریف میشود، تنها یک ناراحتی گوارشی ساده نیست، بلکه میتواند سبب دگرگونیهای گستردهای در کارکرد جسمانی، حالت روانی، و رفتارهای کودک شود. آگاهی از این دگرگونیها برای خانوادهها و درمانگران از اهمیت بسیاری برخوردار است، زیرا درک درست این تغییرات، گام نخست در جهت یاری رساندن به کودک و بازگرداندن سلامت به او است. در این متن، به بررسی این تغییرات در ابعاد گوناگون و همچنین راههای رویارویی با آن خواهیم پرداخت.
تغذیه در کودکان مبتلا به یبوست
یبوست یکی از شایعترین اختلالات گوارشی در دوران کودکی است که میتواند تأثیر گستردهای بر رشد، رفتار و کیفیت زندگی کودک و خانواده او بگذارد. این عارضه، هنگامی رخ میدهد که حرکت طبیعی رودهها کند شود یا خروج مدفوع با دشواری همراه گردد. تغذیه در پیشگیری و درمان یبوست نقش اساسی دارد، زیرا الگوی غذایی میتواند بر حجم، قوام و بسامد دفع مدفوع اثر مستقیم بگذارد.
اهمیت تشخیص زودهنگام
یبوست در کودکان گاه نادیده گرفته میشود، زیرا والدین تصور میکنند که این حالت گذراست. با این حال، تأخیر در تشخیص و درمان میتواند به بروز یبوست مزمن، اتساع روده بزرگ و حتی بیاختیاری دفعی منجر شود. از این رو، شناخت الگوی غذایی و رفتاری کودک از نخستین مراحل زندگی اهمیت فراوانی دارد. بررسی میزان دریافت مایع، نوع خوراک، فعالیت بدنی و عادتهای دفعی از نخستین گامهای ارزیابی وضعیت گوارشی کودک به شمار میرود.
نقش مایع در کارکرد روده
دریافت ناکافی مایع یکی از علل مهم یبوست است. آب، بخش اصلی حجم مدفوع را تشکیل میدهد و کمبود آن باعث خشکی و سختی خروج آن میشود. کودکان، بهویژه در هوای گرم یا هنگام فعالیت بدنی، باید به اندازه نیاز بدن خود مایع بنوشند. بهترین مایع برای پیشگیری از یبوست آب ساده است. نوشیدنیهای شیرین نهتنها سودی ندارند، بلکه ممکن است موجب کاهش اشتها نسبت به خوراکهای پر فیبر شوند. شیر نیز در برخی کودکان، بهویژه در صورت مصرف زیاد، میتواند باعث کندی حرکت روده گردد. از این رو، تعادل در مصرف فرآوردههای شیری ضروری است.
نقش فیبر در تغذیه
فیبر یکی از مؤثرترین اجزای خوراک در تنظیم کارکرد رودههاست. فیبر در میوهها، سبزیها، دانههای کامل و حبوبات یافت میشود و با جذب آب در روده، موجب افزایش حجم مدفوع و تحریک حرکات دودی دستگاه گوارش میگردد. مصرف روزانه چند واحد از این خوراکها میتواند بسامد دفع را افزایش دهد و درد هنگام دفع را کاهش دهد. به عنوان نمونه، گنجاندن هویج پخته، اسفناج، آلو، سیب با پوست، انجیر و نان سبوسدار در برنامه روزانه کودک توصیه میشود. با این حال، افزایش ناگهانی فیبر ممکن است موجب نفخ یا دلدرد شود، بنابراین باید تدریجی و همراه با مصرف مایع کافی باشد.

تعادل میان گروههای خوراکی
کودکان مبتلا به یبوست معمولاً الگوی تغذیهای نادرستی دارند. مصرف زیاد خوراکهای پرچرب، شیرینیها و خوراکهای آماده سبب کاهش تحرک رودهها میشود. در مقابل، کمبود میوه، سبزی و غلات کامل از عوامل اصلی یبوست است. برنامه غذایی متعادل باید شامل سه وعده اصلی و دو میانوعده سبک باشد که در آن از هر چهار گروه اصلی خوراکها ــ یعنی نان و غلات، میوه و سبزی، گوشت و جایگزینهای آن، و لبنیات ــ به میزان متناسب استفاده شود.
نقش رفتار و عادتهای روزانه
افزون بر ترکیب خوراک، رفتارهای تغذیهای نیز اهمیت دارند. کودکی که صبحانه نمیخورد یا در هنگام نیاز به دفع، آن را به تعویق میاندازد، بیشتر در معرض یبوست قرار دارد. آموزش والدین برای تشویق کودک به نشستن در زمانهای منظم، بهویژه پس از صبحانه، میتواند کمککننده باشد. همچنین، تحرک بدنی روزانه مانند پیادهروی، بازیهای فعال یا ورزشهای سبک موجب تحریک حرکات روده و بهبود وضعیت گوارشی میشود.
نقش روانی و عاطفی
یبوست در کودکان گاه نتیجه فشارهای روانی، اضطراب یا تنبیههای نامناسب هنگام آموزش دستشویی رفتن است. چنین عواملی میتوانند باعث خودداری کودک از دفع و در نتیجه تشدید یبوست شوند. بنابراین، رویکردی همراه با آرامش، تشویق و بدون تنبیه در آموزش عادتهای بهداشتی ضروری است.
نمونهای از برنامه تغذیهای روزانه
برای کودک مبتلا به یبوست، میتوان برنامهای ساده و در عین حال مؤثر در نظر گرفت. صبحانه شامل نان سبوسدار، پنیر کمچرب، گردو و یک عدد میوه تازه باشد. میانوعدهی پیش از ناهار میتواند شامل سیب یا خیار باشد. در وعدهی ناهار، برنج با سبزی پخته، خوراک عدس یا مرغ همراه با سالاد سبزیجات توصیه میشود. عصرانه، یک لیوان دوغ رقیق یا ماست همراه با میوه خشک، و در شام سوپ سبزیجات یا آش حبوبات مناسب است. نوشیدن آب در فواصل میان وعدهها و محدود کردن شیرینیها نیز مؤثر است.
نتیجهگیری
تغذیهی درست در کودکان مبتلا به یبوست نهتنها موجب رفع مشکل گوارشی میشود، بلکه بر رشد جسمی، سلامت روان و عادتهای تغذیهای آینده آنان تأثیر ماندگار دارد. اصلاح تدریجی الگوی غذایی، تأکید بر مصرف آب و فیبر، ایجاد نظم در وعدههای غذایی و تشویق به تحرک بدنی از اصول بنیادین در درمان و پیشگیری از یبوست در کودکان است. همکاری والدین، آگاهی از نشانههای هشداردهنده و مراجعه به کارشناس تغذیه یا پزشک در موارد مزمن، میتواند از بروز عوارض بلندمدت جلوگیری کند و سلامت پایدار را برای کودک به ارمغان آورد./ف.نوروزی فرد
دکتر «آرش دشتابی» دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
نظر دهید